Sossusvlei en de Deadvlei

13 maart 2017 - Sossusvlei, Namibië

Om 5.30 wordt er op de deur van ons huisje gebonst: ' Wake up sir'. Wat? O, ja, we gaan de zonsopgang bewonderen op de duinen van de Sossusvlei. 

Wat achtergrond. Onze lodge is gelegen aan de rand van de Namib desert, een van de twee grote woestijngebieden die Namibie rijk is (de andere is de Kalahari). De Namib desert is waarschijnlijk de oudste, onveranderde woestijn ter wereld, meer dan 65 miljoen jaar. Het is nu een beschermd National Park, waarbij niet alleen de Nambische overheid, maar ook mensen als onze gids Anton, erop toe zien dat het fragiele ecosysteem niet verstoord wordt. De Sossusvlei is een duingebied in het Namib / Naukluft park en is een uur gravel road bij ons vandaan. Het zand van de duinen is de rest van ijzererts houdend gesteente, en door de oxidatie zijn de kleuren van deze gigantische duinen alleen te omschrijven als '50 tinten rood'.  Vanuit het grondgebied van onze lodge (27.000 hectare), is er een directe ingang naar het park. We rijden door de Sossusvlei, aan beiden zijden van de weg gigantische duinen, in onbeschrijfelijk mooie kleuren. De duinen hebben ook namen, varierend van Duin 45 tot Big Daddy en Big Momma. Big Daddy gaan we beklimmen, en Jessica en ik, onze gids Anton, en de drie Belgische jongedames ploegen door het rulle zand de Big Daddy op. De zon is nu al op, maar door het strijklicht, de lange schaduwen en de kleur van de zonsopgang lijkt het duin tot leven te komen. In het duinlandschap overheersen de messcherpe schaduwlijnen, maar ook de sporen zijn zichtbaar van de dieren die hier 's nachts rondgescharreld hebben.  Tijdens de hitte van de dag verstoppen de insecten, hagedissen en slangen zich onder het strand. Zwetend en hijgend beklimmen we het 280 meter hoge duin, en aan de top is er een schitterend uitzicht over de Sossusvlei. Het landschap van Mars, de rode planeet? Het zou zo de film ' The Martian' met Matt Damon kunnen zijn. Het is in ieder geval buitenaards.

 Anton beklimt dit iedere dag, en weet ook de kortste weg naar beneden, gewoon springend en rennend de steile kant af; hij holt ook stukken achteruit, met tussendoor pirouettes. Beneden komen we in de Deadvlei, een vallei tussen de duinen waar wel af en toe bomen groeien, maar waar geen luchtvochtigheid is. Daarom blijven de bomen die doodgegaan zijn intact  en staan er boomstronken van 600-700 jaar oud. Een enorm fotogenieke plek, het contrast tussen de witte kalk bodem, de boomstronken,  de rode duinen en de hemelsblauwe lucht is adembenemend; de fotografe in Jessica leeft zich helemaal uit. De rit met Anton gaat door, en we passeren ook toeristen die de zandpaden op eigen houtje hadden willen rijden, en nu vast zitten. Bas is blij dat hij de gehuurde Toyota gewoon bij de lodge heeft laten staan. We rijden door naar de Sesriem Canyon. Vroeger stroomde hier water, en de kolonisten die ooit probeerden om in dat woestijngebied geiten en schapen te houden, moesten water uit deze Canyon halen. Er was geen pad naar beneden, zodat ze zes broekriemen aan elkaar moesten maken om de emmer naar het water te krijgen. Er is al jaren geen water meer in de Canyon, en hoewel het herfst is, is het 35 graden. Het verbaasd ons niet dat al de pioneersactiviteit op niets uitgelopen is. We dalen via een stijl uitgehouwen pad af in de Canyon, en de kronkelende muren rijzen meters boven ons uit. Heel grillig, met grote kiezelstenen in de wanden, vastgehouden door versteende modder. Af en toe valt er een naar beneden..... Het is een soort Barok stijl. Het doet ons denken aan een kathedraal, de Sagrada Famiglia, of een ander onbekend project van Gaudi.

Een lange rit over de hobbels terug naar het hotel, wat relaxen en genieten van 'Kaffe und Kuche' .

Foto’s

2 Reacties

  1. Mirian:
    13 maart 2017
    Kunnen we straks ook foto's bestellen Waanzinnig mooi beeld van de boom die alles zag.
  2. Paulien:
    14 maart 2017
    Jeetje, wat leuk om te lezen en zo mee te kunnen genieten! Namibië staat zeker ook op mijn lijstje. Ik heb in Zuid Afrika ook veel op gravel roads gereden dus kan me helemaal voorstellen hoe het is! Veel plezier nog!