In Damaraland

19 maart 2017 - Etosha Safari Camp, Namibië

Vanuit Swakopmund zijn we na een lange rit in Damaraland aangekomen. Damaraland is een afgelegen gebied in het Noorden van Namibie, en Namibiers zelf omschrijven het als 'remote'. Het zou ooit onafhankelijk worden maar daar is niets van gekomen.  Het is een woest berglandschap, met duidelijk resten van oude vulkanen. Het is meestal erg dor, maar in de kloven en spelonken stromen nog enkele beekjes.

Het is een rit van 7 uur,  en gelukkig hebben we de auto nog in Swakopmund volgegooid. Het laatste stuk veranderd de gravelweg zelfs in een bergpad vol met scherpe rotsen, en klimt de auto stapvoets in 4WD omhoog. Zoals altijd in Namibie is de ontvangst bij de  lodge weer allerhartelijkst, het personeel komt allemaal naar buiten ons te begroeten, gewapend met vochtige handdoekjes en lekkere drankjes. De tent is schitterend  ingericht, met een uitzicht over de hele vallei. De andere gasten zijn de aardige belgische dames die we al eerder hebben ontmoet, en een gemengd zuid-afrikaans / belgisch stel. Na wat borrelen rond het kampvuur, wordt het hele groepje begeleid over een donker paadje, omgeven met lampions. We komen bij een omheinde plaats  met kampvuren en fakkels verlicht, waar een schitterend gedekte lange tafel staat. Het personeel zingt een veelstemmig welkomstlied en onder een mooie sterrenhemel genieten we van het diner.

De volgende ochtend worden Jessica en ik om 6 uur gewekt voor de game-drive, het ontbijt krijgen we onderweg. Het blijkt dat ze al vroeg een ontbijtbuffet hebben neergezet bovenop een bergtop met uitzicht over de vallei. Bij de zonsopkomst staat er een kok klaar die op een vuurtje scrambled eggs met spek maakt, er zijn allerlei sapjes en croissantjes, noem maar op. Er blijkt op de ontbijtlocatie zelfs een open wc te zijn, met stromend water, badzeepjes en al. Geen moeite is teveel voor de gasten. De rest van de dag rijden we rond met onze gids, op zoek naar de woestijnolifanten. Het is een kudde die zich aangepast heeft aan het droge Damaraland, maar afgezien van veel olifantenpoep krijgen we verder niets van deze slurfdieren in beeld. Tijdens de 5 uur durende rit (Namibian Massage noemen ze dit) zien we wel veel andere wilde dieren. Een familie jakhalzen, woestijnzebra's, springbokken, struisvogels, heel veel soorten andere vogels, er is echt indrukwekkend veel leven in de woestijn. 's Avonds beklimmen we onder leiding van de gids een bergtop, na een wandeling van een uur zijn we op tijd om de zon onder te zien gaan; de vallei baadt in de tinten rood.

Foto’s